Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΛΟΥΠΕΛΙΟΥΣ

...ΒΑΣΙΖΟΤΑΝ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΘΕΛΗΣΗΣ. ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΗΤΑΝ Η ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ...Η ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΝΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΜΑΣ, ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΣΥΜΒΑΝ Ή ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΝΑ ΜΑΣ ΠΛΗΓΩΣΟΥΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ Κ ΝΑ ΜΑΣ ΑΦΗΣΟΥΝ ΣΗΜΑΔΙΑ...τους εκπαίδευε να παραμένουν γαλήνιοι και ήρεμοι στις πιο ακραίες καταστάσεις. Τους ωθούσε να αποζητούν την προσβολή και την επιθετικότητα, για να δοκιμάσουν την ακεραιότητά τους...
Προσπάθησα να διεισδύσω στο ζήτημα της διαφοράς μεταξύ της απάθειας των στωικών, και την αδιαφορία της ψυχής μπροστά στα πάθη και τις εξωτερικές σκέψεις του λουπελιακού μυστικισμού. Για τον Λουπέλιους η απάθεια χαρακτηρίζεται από την ανάκτηση της ακεραιότητας, μια κατάσταση φυσιολογική, που ο άνθρωπος είχε ξεχάσει. Από το κενό που δημιουργείται στην ψυχή όταν απελευθερώνεται από τη σαβούρα των εξωτερικών πραγμάτων, χωρίς την αυταπάτη ότι υπάρχει κάτι πέρα από τον εαυτό μας, γεννιέται μια κατάσταση που είναι μια συνεχής, φυσική κίνηση προς την αιωνιότητα, την αθανασία, το άπειρο.