"Η υπόσχεση να έρθεις μπροστά μου ηττημένος, αλλά με την υπεροψία ότι έκανες τα αδύνατα δυνατά για να τα καταφέρεις, είναι μέρος της τυφλής σου υπακοής στη φωνή του κόσμου...Από εκείνη τη στιγμή, από τότε που δέχτηκες την αφήγησή του, δούλεψες για να δικαιολογήσεις την ήττα σου και όχι για να νικήσεις...Είναι η ιστορία της ζωής σου...μια προαγγελμένη ήττα."
....
Στο τράβηγμα του σχοινιού μεταξύ της πραγματικότητας και της απατηλής προβολής της, μεταξύ της οπτικής του Dreamer και του κόσμου όπως μου τον είχαν ανέκαθεν περιγράψει είχε για ακόμα μια φορά νικήσει η αυταπάτη, το ανύπαρκτο. Ο κόσμος ήταν ακόμα η αλήθεια.....
"Δεν ήταν μια αποτυχία αυτό που έκανες, αλλά το αποτέλεσμα μιας αποτυχίας, η αντανάκλαση μιας εσωτερικής κατάρρευσης, μιας κατάστασης του Είναι."
...............
"Εάν είχες σταθεί ικανός να διατηρήσεις την πίστη σου, στο "όνειρο" θα είχες αλλάξει το πεπρωμένο σου....Η ωραία του κοιμώμενου δάσους, είναι ο ονειρευτής που βρίσκεται μέσα σου και γνωρίζει".
............
"Για να μην αφεθείς στον εκφυλισμό, θα έπρεπε να είχες νικήσει μέσα σου την ιδέα της ανεπάρκειας, της αντιπαλότητας, της μεμψιμοιρίας και τον υπνωτικό λήθαργο που σε καθιστά εξαρτώμενο, φοβισμένο, αμφίρροπο, δυστυχισμένο...Η ακλόνητη πίστη των ανθρώπων στην περιγραφή του κόσμου, είναι η αφετηρία της αδυναμίας τους, η τελική ερμηνεία των γεγονότων της ζωής τους και του ρόλου που ανατίθεται στον καθένα τους μέσα στο θέατρο της ύπαρξης.
Ακόμα και η αρρώστεια είναι ένα ψέμα που μας αφηγήθηκε ο κόσμος! Αρρωσταίνουμε γιατί η αρρώστεια μας περιγράφτηκε κι έτσι αρρωσταίνουμε μιμούμενοι, χωρίς να αμφισβητήσουμε ποτέ την αλήθεια τους"
.............
"Ο καθημερινός άνθρωπος δεν ονειρεύεται, αλλά υπακούει τυφλά σε μια υπνωτιστική αφήγηση της ζωής. Λησμόνησε τη μοναδικότητά του, τη φύση του δημιουργού. Γιατί δεν προσέγγισε τον εαυτό του. Δεν γνωρίζει τον εαυτό του!...Τώρα ξέρεις γιατί ο κόσμος είναι έτσι!.. Γιατί έτσι τον ονειρεύεσαι εσύ!"
"Η ανησυχία, η αμφιβολία, το βάσανο, είναι οι ασχολίες όσων δεν ονειρεύονται, όσων δεν αγαπούν, ασχολία των υπνωτισμένων από τον κόσμο της λογικής, τον κόσμο της δεισιδαιμονίας, είναι τα συμπτώματα μιας κατακερματισμένης ψυχολογίας, εκδηλώσεις μιας εσωτερικής κατάρρευσης που προαναγγέλλει τις συμφορές, τις αποτυχίες και τις ήττες που παρελαύνουν στον κόσμο των συμβάντων."